Próba wysiłkowa to badanie bezbolesne, bezinwazyjne, do którego pacjent nie musi się specjalnie przygotowywać. Badanie trwa średnio około kilkunastu minut.

Na czym polega próba wysiłkowa?

Pacjent rozbiera się z ubrania zakrywającego górną część ciała, czyli do pasa, następnie do klatki piersiowej osoby poddanej próbie wysiłkowej przyklejone są elektrody (tak samo, jak w czasie badania EKG), a podczas badania elektrokardiograf monitoruje pracę serca. Pacjent wykonuje ćwiczenia na bieżni.

Podczas badania zwiększone zostaje obciążenie, poprzez:

  • Szybsze tempo.
  • Ćwiczenia wymagające większego wysiłku.

Monitorowana jest praca serca oraz poziom natlenienia serca. Wraz ze zwiększającym się wysiłkiem, krew zaczyna szybciej krążyć i zwiększa się zapotrzebowanie na tlen w organizmie. U osób cierpiących np. na chorobę wieńcową, takie badanie wykaże niedotlenienie mięśnia sercowego, co oznacza, że serce nie nadąża pompować krwi.

Próba wysiłkowa – kiedy się ją stosuje?

  • W diagnozowaniu niewydolności serca.
  • Do oceny stanu pacjenta po zawale.
  • W podejrzeniu choroby wieńcowej.
  • Przy niedomykalności zastawki aortalnej.
  • Po wszczepieniu rozrusznika serca.

Jak przygotować się do próby wysiłkowej?

Nie ma specjalnych wytycznych, których pacjent musi przestrzegać, jednak mężczyźni powinni pamiętać o depilacji klatki piersiowej, tak jak przy badaniu EKG, elektrody przykleja się do skóry pozbawionej owłosienia. Należy też pamiętać, by na 12 godzin przed badaniem unikać wysiłku fizycznego, a na 3 godziny przed badaniem powstrzymać się od palenia papierosów i spożywania posiłków.